Liefde welt in me op. Geweldig, wat een kind. Kind van mij. Zo blij voel ik me als ik zie hoe relaxed hij is. En vol enthousiasme verteld over school. Zijn ogen stralen, zijn handen praten mee. Krachtig zit hij erbij. We praten, hebben oogcontact. Er is verbinding en het is duidelijk tweerichtingsverkeer. Zo fijn. Koestermomenten zijn het. 

Inhouden

Niet dat het altijd zo is. Want soms kan ik hem wel achter het behang plakken. Heb ik allerlei nare gedachtes die ik hier maar beter niet op kan schrijven. Want er zijn momenten dat het echt niet lekker loopt. Dat ik liever wegloop, het gesprek afbreek, me terugtrek of hem wegstuur. Dan voel ik me zo ongemakkelijk dat ik die liefde even niet voel. Het neigt eerder naar boosheid. Op m’n handen zitten en kramp in m’n kaken om te in te houden. Dan worstel ik met m’n eigen ongeduld en allergieën. Ook ik ben een mens met kwetsbaarheden.

Voorbij kijkend

Tot ik het weer besef. Het is een moment. Een moment waarop het even knettert. Een moment waarop bepaalt gedrag bovenmatig aanwezig is. En waar ik naar mag kijken. Reagerend of negerend, passend naar de situatie. En dan weer de heelheid van mijn kind zien. En vanuit liefde er weer zijn. Niet afwijzend. Veroordelend. Niet steeds weer bezig zijn met dat wat er misging, niet lukte of gewoon rot uit de strot kwam. Maar daaraan voorbij kijkend zeggen. Ik zie jou. Ik zie jou. Lief kind.

Kijken

Lieve man, vrouw, ouder, kind, partner, collega of vriend. Ik hoop dat jij ook zo naar jezelf en naar een ander met autisme kan kijken. Soms geraakt, soms even moeilijk. En dan weer vanuit heelheid verder. Liefdevol. Het grotere geheel te zien. Vanuit liefde. 

Wat zijn de consequenties?

Kijken en reageren of negeren, passend bij de situaties. Beseffen dat het een moment is, en bedenken wat de consequenties zijn. Niet afwijzen en veroordelen. Of bezig zijn met dat wat er misging voelt soms als hard werken. Vraag je je soms af hoe je het grotere geheel kunt blijven zien en verder kunt? 

Een zorgzame instelling is iets wat ik veel zie bij partners, ouders en anderen die om iemand met autisme heen staan. Die vanuit hun hart het beste voor hebben met de ander. Die zo graag het leven wat mooier en makkelijker willen maken. 

Vanuit liefde

Dat is moeilijk maar je doet het met liefde. Zodat het ook voor jezelf makkelijker en lichter wordt. 

En zo zijn er nog heel veel meer mogelijkheden om op een meer ontspannen manier om te gaan met (jong)volwassenen met autisme.

Wist je al dat ik een Hart voor Autisme community heb opgezet? Dat is een plek waar je met elkaar kunt sparren over jouw partner en/of kind met autisme, zijn er Q&A’s waar je je vragen kunt stellen en kun je sessies bijwonen waarin ik spreek met mensen over autisme gerelateerde onderwerpen. Neem hier maar eens een kijkje.